اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ،
وَ اجْعَلِ الْقُرْآنَ
لَنَا فِی ظُلَمِ اللَّیَالِی مُونِساً،
وَ مِنْ نَزَغَاتِ الشَّیْطَانِ وَ
خَطَرَاتِ الْوَسَاوِسِ حَارِساً،
وَ لِأَقْدَامِنَا عَنْ نَقْلِهَا إِلَى
الْمَعَاصِی حَابِساً،
وَ لِأَلْسِنَتِنَا عَنِ الْخَوْضِ فِی الْبَاطِلِ مِنْ
غَیْرِ مَا آفَةٍ مُخْرِساً،
وَ لِجَوَارِحِنَا عَنِ اقْتِرَافِ الْآثَامِ
زَاجِراً،
وَ لِمَا طَوَتِ الْغَفْلَةُ عَنَّا مِنْ تَصَفُّحِ الِاعْتِبَارِ نَاشِراً،
حَتَّى تُوصِلَ إِلَى قُلُوبِنَا فَهْمَ عَجَائِبِهِ،
وَ زَوَاجِرَ أَمْثَالِهِ الَّتِی ضَعُفَتِ الْجِبَالُ الرَّوَاسِی عَلَى صَلَابَتِهَا عَنِ احْتِمَالِهِ.
خدایا، بر محمد و خاندانش درود فرست و چنان کن که قرآن در تاریکی شب‌ها مونس ما باشد، و ما را از تحریکات شیطان و اندیشه‌های وسوسه آلود در امان دارد، و پاهایمان را از رفتن به سوی گناهان مانع شود، و زبان‌ها را از گفتنِ ناحق و نادرست ـ بی‌آن که آفتی بیند ـ لال گردانَد، و اعضا و جوارح ما را از آلوده گشتن به گناه بپرهیزاند، و ما را از نگریستن به دیده‌ی عبرت در امور، که دست بی‌خبری پوشیده داشته است، بیاگاهاند، تا فهم شگفتی‌های قرآن و مَثَل‌های هشدار دهنده‌ی آن ـ که کوه‌های استوار، با همه‌ی سرسختی، از حمل آن ناتوان‌اند ـ به دل‌هایمان راه یابد.
متن کامل ترجمه نیایش آن حضرت پس از ختم قرآن
وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ عِنْدَ خَتْمِ الْقُرْآن :...
خدایا، با یاری تو بود که کتابت را تا پایان تلاوت کردم؛ کتابی که آن را همچون نوری درخشان فرو فرستاده‌ای، و بر هر کتابی که پیش از آن نازل کرده‌ای گواهش ساخته‌ای، و بر هر سخنی که بیان داشته‌ای برترش گردانده‌ای؛
کتابی که آن را فرقان قرار داده‌ای و بدو حلال و حرامت را از هم جدا کرده‌ای؛ قرآنی که در آن راه‌های گوناگون احکام خود را نمایان ساخته‌ای؛ کتابی که آن را برای بندگانت آن گونه که باید، شرح و تفصل داده‌ای؛ وحیی که به شایستگی بر پیامبر خود، محمد ـ که درودهای تو بر او و خاندانش باد ـ فرو فرستاده‌ای،
و آن را نوری قرار داده‌ای که با پیروی از آن، از تیرگی‌های گمراهی و نادانی به راه می‌آییم؛ و درمانی برای آن کس که از روی اندیشه و باور به آن گوش سپارد؛ و ترازوی عدلی که زبانه‌اش از حق به سوی دیگر میل نکند؛ و نور هدایتگری که پرتوِ برهانش پیش چشم بینندگان خاموش نگردد؛ و نشانه‌ی نجات بخشی که هر کس آهنگِ پیرویِ آن کند، گمراه نشود، و هر کس به ریسمان عصمت آن درآویزد، دست هلاکت به دامنش نرسد.
خدایا، همچنان که ما را بر تلاوت قرآن مدد رساندی و با بیان نیکویش خشونت و سختیِ زبان ما را نرمی دادی، در زمره‌ی کسانی قرارمان ده که آن را چنان که در خور و شایسته است حفظ و حراست می‌کنند، و با اعتقاد به تسلیم شدن در برابر آیات محکم آن، بندگیِ تو می‌ورزند، و با اعتراف به آیات متشابه و دلایل آشکار آن، به تو پناه می‌آورند.
خدایا، تو قرآن را سر بسته و مجمل بر پیامبر خود، محمد ـ که درود خدا بر او و خاندانش باد ـ فرو فرستادی، و علم به شگفتی‌های بیان و بنانِ آن را به طور کامل به وی الهام کردی، و دانش آن را با تفسیر و توضیح به ما به میراث دادی. ما را بر آنان که علم قرآن نمی‌دانند برتری بخشیدی، و بر فهم ظاهر و باطن کتاب خود توانا کردی، تا والاتر و بالاتر از کسانی قرارمان دهی که شناخت قرآن در خور تحمّل‌شان نیست.
خدایا، همچنان که دل‌های ما را محملِ حقایق قرآن قرار دادی و با رحمت خود شرافت و فضیلت آنرا به ما شناساندی، بر محمد که با آیات آن مردم را پند داد، و خاندانش که خزانه‌داران علوم قرآن‌اند، درود فرست و ما را از آنانی به شمار آور که قرآن را فرود آمده از نزد تو می‌دانند، تا هیچ شکّی با یقین ما درباره‌ی این حقیقت معارضه نکند، و هیچ لغزشی ما را از راه راست آن منحرف نگرداند.
خدایا، بر محمد و خاندانش درود فرست و ما را از کسانی قرار ده که به ریسمانِ قرآن می‌آویزند، و در اموری که حق و باطل در آنها به هم آمیخته است، به دژِ استوار آن پناه می‌برند، و در سایه‌ی حمایتش می‌آسایند، و با نور صبحگاه آن هدایت می‌یابند، و مشعل تابناکش را دلیل راه خود می‌گیرند، و از فروغ چراغ آن، چراغ معرفت می‌افروزند، و جز از او راه راست نمی‌جویند.
خدایا، همچنان که محمد را به سبب قرآن نشانه‌ی راه خود قرار دادی تا مردم را به سوی تو راه نماید و به وسیله‌ی خاندانِ او راه‌های خشنودی خود را روشن کردی، بر محمد و خاندانش درود فرست و قرآن را برای ما وسیله‌ای کن که با آن به والاترین مرتبه‌های بزگی و عزّت بر شویم، و نردبانی که از آن به جایگاه سلامت بالا رویم، و سببی که به پاداش آن در عرصه‌ی قیامت به رستگاری رسیم، و دستاویزی که با آن به سوی نعمت‌های سرای جاودانه پیش رویم.
خدایا، بر محمد و خاندانش درود فرست و به حرمتِ قرآن، سنگینیِ بار گناهان را از دوش ما بردار، و خوهای پسندیده‌ی نیکان را به ما ارزانی کن، و ما را پی سپارِ کسانی قرار ده که برای تو در نیمه‌های شب، در آغاز و انجام روز، قرآن می‌‌خوانند و آن را به پای می‌دارند، تا به پاکیِ آن ما را از هر ناپاکی بری سازند، و به راه کسانی ببری که با نور قرآن روشنی یافته‌اند و آرزوها مانع کارهای نیک ایشان نشده است تا با فریب و نیرنگ بازشان دارد.
خدایا، بر محمد و خاندانش درود فرست و چنان کن که قرآن در تاریکی شب‌ها مونس ما باشد، و ما را از تحریکات شیطان و اندیشه‌های وسوسه آلود در امان دارد، و پاهایمان را از رفتن به سوی گناهان مانع شود، و زبان‌ها را از گفتنِ ناحق و نادرست ـ بی‌آن که آفتی بیند ـ لال گردانَد، و اعضا و جوارح ما را از آلوده گشتن به گناه بپرهیزاند، و ما را از نگریستن به دیده‌ی عبرت در امور، که دست بی‌خبری پوشیده داشته است، بیاگاهاند، تا فهم شگفتی‌های قرآن و مَثَل‌های هشدار دهنده‌ی آن ـ که کوه‌های استوار، با همه‌ی سرسختی، از حمل آن ناتوان‌اند ـ به دل‌هایمان راه یابد.
خدایا، بر محمد و خاندانش درود فرست و با قرآن همیشه ظاهر ما را آراسته بدار، و اندیشه‌های وسوسه آلود را از دست یافتن به خلوص باطن ما منع نما، و آلودگی دل‌های ما و علاقه‌ی ما به گناهان را برطرف ساز، و آشفتگی کارهای ما را بسامان کن، و در گرمگاه روز رستاخیز، هنگام عرضه‌ی اعمال، سوز تشنگی ما را به آب رحمت قرآن فرو بنشان، و در روزِ «هراس بزرگ» که از گورها برانگیخته شویم، بر تن ما جامه‌های امن بپوشان.
خدایا، بر محمد و خاندانش درود فرست و به مدد قرآن حاجت ما را به بی‌نیازی رسان، و آسایش زندگی و برکت و فراوانیِ روزی‌ها را به سوی ما روان گردان، و از بد سرشتی‌ها و زشت کرداری‌ها به دور دار، و از فرو افتادن به درّه‌ی عمیق کفر و تن دادن به موجبات نفاق ایمن ساز، تا آن که قرآن ما را در قیامت به سوی خشنودی و بهشت تو پیش بَرَد، و در این جهان از خشم تو و تجاوز از حدود تو حفظ کند، و به سبب آنچه نزد تو بر عهده‌ی ما نهاده شده [که پیرو قرآن باشیم و احکام آن را به کار بندیم]، گواهی دهد که ما حلال، و حرام آن را حرام دانسته‌ایم.
خدایا، بر محمد و خاندانش درود فرست و از برکت قرآن، سختیِ جان کندن و رنج ناله کردن و به شماره افتادن نَفَس‌ها را هنگام مرگ بر ما آسان کن؛ «آن گاه که جان‌ها به گلوگاه می‌رسد، و کسی می‌گوید: کیست آن که افسون کند و شفا بخشد؟» پس فرشته‌ی مرگ برای گرفتنِ جان وی از پرده‌های غیب چهره بنماید، و از کمانِ مرگ، تیرهای وحشتِ فراق به سوی او پرتاب کند، و برایش جامی از زهر مرگ، که طعم شرنگ دارد، به هم آمیزد، و زمان کوچیدن و روان شدنِ ما به جهان دیگر نزدیک و نزدیک‌تر شود، و کارهای ما همچون گردنبند بر گردن ما بسته باشد، و تا روز دیدار [= رستاخیز] گورها منزلگاه‌های ما گردند.
خدایا، بر محمد و خاندانش درود فرست و در آمدنِ ما به سرای فرسودگی، و ماندنِ دراز مدت ما را در میان طبقات خاک، بر ما مبارک ساز، و پس از جدا شدن از دنیا، گورها را بهترین منزل ما گردان، و تنگنای لَحَدهای ما را به رحمت خود بگستران، و ما را در برابر حاضران عرصه‌ی قیامت، به کیفر گناهان تباه کننده رسوا مفرما،
و چون در پیشگاه تو به صف می‌ایستیم، به حرمت قرآن، بر خواری و درماندگی ما رحمت آور، و در روز عبور از پُل لرزانِ جهنم، قدم‌های ما را به قرآن پا بر جا ساز و از لغزیدن نگاه‌دار، و پیش از برانگیخته شدن، تاریکی گورهای ما را بدان روشنایی بخش، و ما را از اندوه روز قیامت و هول و هراس شدید آن برهان،
و در آن روز که چهره‌ی ستمکاران سیاه شود، و در روز حسرت و پشیمانی، روی ما را سپید گردان، و دوستیِ ما را در دل‌های مؤمنان انداز، و این زندگی را بر ما دشوار مساز.
خدایا، بر محمد، بنده و فرستاده‌ی خود، درود فرست؛ زیرا او پیام تو را به مردم رسانید و فرمانت را با صدای بلند آشکار گردانید و برای بندگانت خیرخواهی کرد.
خدایا، جایگاه پیامبر ما را ـ که درودهای تو بر او و خاندانش باد ـ در روز رستاخیز از دیگر پیامبران به خود نزدیک‌تر قرار ده، و شفاعتش را پذیرفته‌تر، و قدر و منزلتش را بیش‌تر، و جاه و جلالش را افزون‌تر.
خدایا، بر محمد و خاندانش درود فرست و بنای دین او را بلند مرتبه ساز، و دلیل و برهانش را بزرگی عطا کن، و ترازوی نیکی‌های او را سنگین‌تر نما، و شفاعتش را پذیرا باش، و وسیله‌ی تقرب او را قبول فرما و رو سپیدش گردان، و نورش را به کمال رسان، و او را والایی و برتری عنایت کن.
ما را بر طریقت او زنده بدار، و بر دین او بمیران، و در راه او پویا ساز، و بر شیوه‌ی او سالک گردان، و از فرمانبران او قرار ده، و در جرگه‌ی پیروان او درآور، و بر سَرِ حوض او وارد کن، و از جام او بنوشان.
خدایا، درود فرست بر محمد و خاندانش؛ درودی که به سبب آن او را به برترین خوبی و احسان و افزونی نایل کنی که امید آن دارد؛ زیرا تویی که رحمت فراگیر و بخشش بزرگ داری.
خدایا، محمد را ـ در عوضِ آن که پیام‌های تو را به مردم رسانید، و آیات تو را بر ایشان خواند، و برای بندگانت خیرخواهی کرد، و در راه تو مجاهده نمود ـ پاداش ده؛ برتر از پاداشی که نصیب یکی از فرشتگان مقرّب و پیامبران مُرسَلِ برگزیده‌ی خود کرده‌ای. سلام خدا بر او و خاندان پاک و پاکیزه‌اش، و رحمت و برکت او نصیب ایشان باد.
منبع:
http://andisheqom.com/Files/sahifematn.php?id=42
