تجر به مرگ و زندگی در نوروز و طبیعت گردی 13 فروردین(سیر آفاق و انفس)

بنام خدا

تجربه مرگ و زندگی 1

در نوروز

 

و طبیعت گردی 13 فروردین

(سیر آفاق و انفس)

امروز 18 فروردین ماه 1392 است و 5 روز از  روز طبیعت می گذرد.

و نوروز بهانه ای برای سیر و سیاحت در زمین ومطالعه کیفیت تغییرات جوی، سماوی و زمینی و جهان هستی است(سیر در آفاق)

که از این مطالعه، فرصتی برای مطالعه  ی درونی(سیر انفسی) هر انسانی پیدا می شود.

سیر آفاق و انفس که در عرفان از آن یاد شده است، در این ایام برای هر صاحب دلی آسان می شود.

و هیچ بعید ندان که سیر درونی هر انسانی از سیر آفاق(سیر و سیاحت در جهان هستی) عجیب تر و عبرت آموز تر باشد، تا آنجا که حضرت امام علی سلام الله علیه جهان درون هر انسان را از جهان بیرونی بزرگتر ذکر کرده اند.

در تعطیلات نوروزی قصد مطالعه و تحقیق درمورد آیه ای از قرآن که زنده کردن مردگان را با زنده کردن زمین تشبیه کرده است، داشتم.

این آیه را بارها از زبان امام جمعه ی سابق شیراز، خطیب دانشمند استاد حائری شیرازی در خطبه ها شنیده بودم و بسیار برایم تأمل برنگیز بوده است.

و هر نوروزی  ونیز در بیشتر روزهای سال این آیه مرا به خود مشغول می کرده است.

در سه یا چهار روز اول نوروز 92 که در بیماری و تب بسیار بالا، مرگ را پیش چشم خود می دیدم، با دعای دوستان کمیل خوانم،  و نسخه ها و سفارش های پزشکان متخصص  و با داروهای شیمیایی و نهایتا داروهای گیاهی شفای الهی نصیبم شد.

و این زندگی دوباره، مرا بیشتر از گذشته بر آن داشت تا در ایام نوروز علاوه بر خودم دیگر دوستانم را نیز به تدبر و تفکر پیرامون آن آیه دعوت و تشویق کنم.

روزی خود را برای مطالعه ی قرآن پس از نماز آماده می کردم و قصد مطالعه ی آیات خاصی از قرآن داشتم تا پس از آن، به صورت ویژه، آیه ی مورد نظر را که در آن عبارت ..."یُحْیِی الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا"... (سورة الروم-30-، آیة 50)   آمده است را، مطالعه کنم.

قرآن را(مصحف مُحَشَّی، به خط عثمان طه، طرح و تنظیم دکتر امیر محمود کاشفی، تحقیق و نگارش: حجت الاسلام محمد رضا شهید پور، دکتر حمید رضا مستفید، دکتر عبد المجید طالب تاش و مهندس کریم دولتی، ناشر انتشارات اسوه، چاپ اول 1388)  به صورت تصادفی برای هدایت گرفتن از آیات نورانی قرآن گشودم و صفحه ی 409 آمد. این مصحف محشی، قرآنی با حاشیه اما بدون ترجمه است.

آیات صفحه ی 409 قرآن به خط عثمان طه، شامل  آیات 42 تا 50 از سوره روم می شود.

و آیه ای که در بالا از آن سخن به میان آوردم، آیه ی 50 می باشد!

این لطف خدا که به راحتی آیه ی مورد نظر به صورت تصادفی روزی نوروزم شده بود، هیجان زده ام کرده بود تا اینکه پیش از 12 فروردین در جمع برادران ایمانی  ماجرا را شرح دادم و بنا را بر آن گذاشتیم تا نوروز و بویژه 13 فروردین که روز طبیعت و طبیعت گردی نام گذاری شده است را با توجه به این صفحه ی قرآن کریم بگذرانیم و پس از آن در نشستی به یافته های خود بپردازیم. که چنین شد و خدا راشکر می کنم که پیش از این مقاله نیز روز دهم فروردین ماه 92 با استفاده از آیه ی اول این صفحه(آیه 42 سوره ی روم) مقاله ی

تراژدی های جدید استعمار در انتهای قرن بیستم و ابتدای قرن یست و یکم میلادی برای مسلمانان

تقدیم میهمانان نوروزی وبلاگ استقلال فرهنگی کردم؛ 

و پس از آن عملا جمعه ی پیش و پس از روز طبیعت(13 فروردین) محفل دوستان ایمانی، محفل تدبر  در آیات 42 تا 50 سوره ی روم قرآن مجید شد.

هرکسی از سیر آفاقی و انفسی خود می گفت. چه کسانی که سیر آفاقشان تا جزایر سیاحتی خلیج فارس انجامیده بود و چه حقیر که با تجربه ی رو برو شدن با مرگ برای چندمین بار درزندگی ام مواجه شده بودم.

و این  ها همه حکایت از تجربه ی مرگ و زندگی در نوروز و طبیعت گردی می کرد.

اینک برای اینکه فرهیختگان میهمان وبلاگ استقلال فرهنگی نیز در سیر آفاقی و انفسی خود با چراغ قرآن به مقصد نزدیک شوند، صفحه ی 409 قرآن شامل آیات 42 تا 50 سوره روم را از سایت تنزیل با ترجمه فولادوند، هدیه می آورم تا شما نیز خود را به قرآن عرضه کنید و به همراه ما، با محک قرآن عیار سیر و سیاحتمان را بسنجیم.

در این دو سه روز که بارندگی های پی در پی و امید و شور و شعف آفرین بهاری از آسمان رحمت الهی، شیرازی ها را غافلگیر کرده است، درک آیات 46 تا 50 را بسیار آسان تر نموده است.

پس تا دیر نشده است با پناه بردن به خدا از شر شیطان رانده شده و  و با نام خدای رحمن و رحیم آیات را تلاوت و ترجمه  ها را قرائت فرمایید. و با اندیشه و تدبر در این آیات، منتظرباشید؛ تا اگر عمری باقی ماند، به بررسی تحقیقی این آیات بپردازیم.

شما دوستان نیز یافته های خود را در بخش نظرات این صفحه ارسال بفرمایید تا از روزی نوروزی خود در سیر آفاق و انفسی خود همراهان وبلاگ استقلال فرهنگی را، انفاق کرده باشید.

در فرصت های پیش رو انشاء الله بنا داریم تفاسیری از این آیات را برای تکمیل تدبر و تعمیق فهممان از آیات الهی، مورد استفاده قرار دهیم و در صورت امکان، نگاهی به ادبیات غنی فارسی متناسب با این آیات داشته باشیم.

قُلْ سِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانظُرُوا کَیْفَ کَانَ عَاقِبَةُ الَّذِینَ مِن قَبْلُ ۚکَانَ أَکْثَرُهُم مُّشْرِکِینَ ﴿٤٢﴾ فَأَقِمْ وَجْهَکَ لِلدِّینِ الْقَیِّمِ مِن قَبْلِ أَن یَأْتِیَ یَوْمٌ لَّا مَرَدَّ لَهُ مِنَ اللَّـهِ ۖ یَوْمَئِذٍ یَصَّدَّعُونَ ﴿٤٣﴾ مَن کَفَرَ فَعَلَیْهِ کُفْرُهُ ۖ وَمَنْ عَمِلَ صَالِحًا فَلِأَنفُسِهِمْ یَمْهَدُونَ ﴿٤٤﴾لِیَجْزِیَ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِن فَضْلِهِ ۚ إِنَّهُ لَا یُحِبُّ الْکَافِرِینَ ﴿٤٥﴾ وَمِنْ آیَاتِهِ أَن یُرْسِلَ الرِّیَاحَ مُبَشِّرَاتٍ وَلِیُذِیقَکُم مِّن رَّحْمَتِهِ وَلِتَجْرِیَ الْفُلْکُ بِأَمْرِهِ وَلِتَبْتَغُوا مِن فَضْلِهِ وَلَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ ﴿٤٦﴾ وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِکَ رُسُلًا إِلَىٰ قَوْمِهِمْ فَجَاءُوهُم بِالْبَیِّنَاتِ فَانتَقَمْنَا مِنَ الَّذِینَ أَجْرَمُوا ۖ وَکَانَ حَقًّا عَلَیْنَا نَصْرُ الْمُؤْمِنِینَ ﴿٤٧﴾ اللَّـهُ الَّذِی یُرْسِلُ الرِّیَاحَ فَتُثِیرُ سَحَابًا فَیَبْسُطُهُ فِی السَّمَاءِ کَیْفَ یَشَاءُ وَیَجْعَلُهُ کِسَفًا فَتَرَى الْوَدْقَ یَخْرُجُ مِنْ خِلَالِهِ ۖ فَإِذَا أَصَابَ بِهِ مَن یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ إِذَا هُمْ یَسْتَبْشِرُونَ ﴿٤٨﴾ وَإِن کَانُوا مِن قَبْلِ أَن یُنَزَّلَ عَلَیْهِم مِّن قَبْلِهِ لَمُبْلِسِینَ ﴿٤٩﴾ فَانظُرْ إِلَىٰ آثَارِ رَحْمَتِ اللَّـهِ کَیْفَ یُحْیِی الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ۚ إِنَّ ذَٰلِکَ لَمُحْیِی الْمَوْتَىٰ ۖ وَهُوَ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ ﴿٥٠﴾

 

 

 

بگو: «در زمین بگردید و بنگرید فرجام کسانى که پیشتر بوده [و] بیشترشان مشرک بودند چگونه بوده است.» (۴۲) پس به سوى این دین پایدار روى بیاور، پیش از آنکه روزى از جانب خدا فرا رسد که برگشت‌ناپذیر باشد، و در آن روز [مردم‌] دسته دسته مى‌شوند. (۴۳) هر که کفر ورزد، کفرش به زیان اوست، و کسانى که کار شایسته کنند، [فرجام نیک را] به سود خودشان آماده مى‌کنند. (۴۴) تا [خدا] کسانى را که ایمان آورده و کارهاى شایسته کرده‌اند، به فضل خویش پاداش دهد، که او کافران را دوست نمى‌دارد. (۴۵) و از نشانه‌هاى او این است که بادهاى بشارت‌آور را مى‌فرستد، تا بخشى از رحمتش را به شما بچشاند و تا کشتى به فرمانش روان گردد، و تا از فضل او [روزى‌] بجویید، و امید که سپاسگزارى کنید. (۴۶) و در حقیقت، پیش از تو فرستادگانى به سوى قومشان گسیل داشتیم، پس دلایل آشکار برایشان آوردند، و از کسانى که مرتکب جرم شدند انتقام گرفتیم، و یارى‌کردن مؤمنان بر ما فرض است. (۴۷) خدا همان کسى است که بادها را مى‌فرستد و ابرى برمى‌انگیزد و آن را در آسمان -هر گونه بخواهد- مى‌گستراند و انبوهش مى‌گرداند، پس مى‌بینى باران از لابلاى آن بیرون مى‌آید. و چون آن را به هر کس از بندگانش که بخواهد، رسانید، بناگاه آنان شادمانى مى‌کنند. (۴۸) و قطعاً پیش از آنکه بر ایشان فرو ریزد، [آرى،] پیش از آن سخت نومید بودند. (۴۹) پس به آثار رحمت خدا بنگر که چگونه زمین را پس از مرگش زنده مى‌گرداند. در حقیقت، هم اوست که قطعاً زنده‌کننده مردگان است، و اوست که بر هر چیزى تواناست.(۵۰)

ترجمه فولاد وند

منبع آیات قرآنی و ترجمه، سایت تنزیل

 http://tanzil.ir/#trans/fa.fooladvand/30:42

پاورقی ها:

 1-کتاب آداب بیماری و احکام وفات  را با کلیک روی لینک زیر مطالعه بفرمایید
http://islamicdoc.org/Multimedia/fbook/10162/index.htm?ml=1
2-
3-